အောင်လေးအောင်(ခ)အဘဦးတင်ဝင်းသည် အသက်(၈ဝ)ခန့် ရှိပါမည်။ အဘသည် ဘိုးတော်အောင်မင်းခေါင်နှင့် အလွန်တူပါ၏။ တိုက်ပုံအင်္ကျီ ပင်နီရောင်ကို အမြဲတမ်း ဝတ်လေ့ ရှိသည်။ သက်တော်(၈ဝ) လူအိုဇရာချိန်ရောက် သော်လည်း .......
ကျွန်ုပ်မွေးလာပြီးနောက် အဖေ အမေ၏ လယ်လုပ်ငန်းသည် သူများလယ်ထက် အထွက်နှုန်း ပိုကောင်းခြင်း၊ ကူညီစောင့်ရှောက်မည့်သူများ ပေါ များခြင်း၊ခြံထဲမှ ငွေဒင်္ဂါးနှင့်ရွှေတိုရွှေစများ မကြာခဏရခြင်းတို့ကြောင့် .......
ငါးသိုင်းချောင်း-ဂွလမ်း၏ တောင်ဘက်တွင် ဘုရားတစ်ထောင်၊ သီဟိုဠ်တစ်ထောင် မုခ်ဦးကြီး မြင်လိုက်ရ၏။ မကြာမီ (၁ဝ၈)တောင် သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ ဆံတော်ရှင်မုခ်ဦးကြီးနှင့် စေတီတော်ကြီးကိုလည်း ဖူးမြော်လိုက်ရ၏။ အဘဘုန်းကျောင်းရောက်တော့ အဘက ယခု (၃)ရက်အကြာ တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း(၄)ရက်နေ့မှာ အဘ ကထိန်ရှိလို့ မပြန်ဖို့ တား၍ .......
တစ်နေ့မှာ ဦးမောင်မဲ့ သူရင်းငှား ဘိုးစိန်၊ နွားကျောင်းနေရင်း ထိုရေတွင်းပျက်နား ရောက်သွား၏။ ရေ တွင်းပျက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ပုပ်စော်နံသည့် အနံ့ဆိုးများကို ရှူလိုက်မိ၏။ ရေတွင်းက နက်တော့ သဲသဲကွဲကွဲကြည့်၍မမြင်။ အိမ်ရောက်တော့ ဘိုးစိန်က သူရင်းထိန်း ဦးမောင်မှဲ့ကို .......
ဘိုးထိန်က ကဇော်သမား။ ထန်းရည်သမား။ ဒီ့ပြင် ကြက်တိုက်၊ ဖဲရိုက်၊ လောင်းကစားဖက်သူ။ ဦးကျပ်ကလေးက တစ်ခါတစ်ခါ ရိုက်သည်။ အိမ်မှ နှင်ထုတ်လေသည်။ ဇနီး ဒေါ်မယ်ကြင်က သူ့သားကို မခွဲနိုင်။ ဝေးဝေးမသွားရ။ သားအလိုလိုက်သူ။ ပိုက်ဆံခိုးပေးသူဖြစ်ပါ၏။ ဘိုးထိန် ဘယ်လိုပဲ .......
တစ်နေ့ ကျွန်ုပ်သည် ဗိုလ်တစ်ထောင်ဘုရားသို့ အဓိဋ္ဌာန်ပုတီးသွားစိပ်၏။ ကျွန်ုပ်အတွက် အဓိဋ္ဌာန်ပုတီးစိပ် ခြင်းသည် တစ်နာရီကျော်ကျော်ကြာ၏။ အဓိဋ္ဌာန်ပုတီးစိပ်ခြင်းအတွက် အမှုကိစ္စ အဝဝပြီးသောအခါ .......
မည်းမှောင်သည့် တံခါးပေါက်ကြီး ရှေ့တွင် သူမနှင့် ရုပ်ဆိုးကြီးနှစ်ဦး ရပ်ရ ပြန်သည်။ တံခါးစောင့်က မှိန်းလိုလို ခက်ရင်းခွလိုလို လက်နက်ကိုင်ထားပြီး မေးမြန်းသည်။ ပြီးတော့မှ တံခါး ပေါက်ကြီးကို ...
မမြစိန်သည် တစ်သက်မှ တစ်ခါသာ အချစ်ကြီး ချစ်ခဲ့သူပါပေ။ သစ္စာမဲ့သူဆိုပါက ဒီလောက် သူမ ခံစားရမည် မဟုတ်ပါချေ။ အခုတော့ မမုန်းတဲ့ ချစ်ခင်သူက ဘဝခြားသွားခဲ့လေပြီ။ အသည်းတွေ.....
“ဪ..ဆရာမတောင် ရောက်လာပြီကိုး”
ထိုတဲအတွင်းမှ လူတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး ထားအား ဖော်ရွေစွာ နှုတ်ဆက်လေ၏။ ထိုသူသည် မျက်နှာဖုံးစွပ်ထားသဖြင့် ထိုသူသည် မည်သူ မည်ဝါဖြစ်သည်ကို ထားက မမှတ်မိပေ။ ထို့နောက် ထိုသူသည် မိမိ မျက်နှာဖုံးကိုရုတ်တရက်ချွတ်လိုက်၏။.......
