တော်အုပ်ကြီးတစ်ခုအတွင်းမှာ အခြံအရံပေါင်း ရှစ်သောင်းကို အုပ်ချုပ်နေတဲ့ ဆင်ဖြူတော်တစ်ကောင် ရှိပါတယ်။ အဲဿည်ဆင်ဖြူတော်ရဲ့ မိခင် ဆင်မကြီးကတော့ မျက်စိမမြင်ရှာဘူးတဲ့။ သည်တော့ သားဖြစ်သူ ဆင်ဖြူတောက မျက်မမြင် မိခင်ဆင်မကြီးကို ရိုရိုသေသေနဲ့ ဂရုတစိုက် ရှာဖွေကျွေးမွေးရှာပါတယ်။
ဆင်ဖြူတော်လေးဟာ တော်အုပ်ထဲကို အစာရှာဖွေ ထွက်လေတိုင်း ကောင်းနိုးရာရာ သစ်သီး၊ သစ်ဥ၊ သစ်ဖု တွေ ရလာပြီဆိုရင် မိခင်ကြီးအတွင်းဆိုပြီး
ဒီနှစ် သင်္ကြန်မှာတော့ ကောင်မလေးကို ဖွင့်ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ကောင်မလေးရဲ့ ချစ်ခွင့်အဖြေကိုလည်း ပြန်ရပါစေလို့ ဆုတောင်းရင် ညီညီတစ်ယောက် ကားကို အချိန်တင်ပြီ မောင်းနှင်နေမိတယ်။ ကောင်မလေးရှိတဲ့မြို့ကို အမြန်ရောက်ချင်နေမိသလို.....
တစ်ခုထူးဆန်းတာက တန်ခူးလ ရောက်လို့ အဲဒီပိတောက်ပင်ကြီး ပွင့်တဲ့ အခါမှာ ပိတောက်ပွင့်တွေ အရင်လို ဝါဝါတွေ မဟုတ်တော့ဘူး။ နီညိုညို အရောင်တွေ ဖြစ်သွားတယ်။ စောမောင်မောင်နဲ့ နှင်းအိရွှေရည်တို့ရဲ့ ချစ်သက်သေ ပိတောက်ပင်ကြီးကို အကြောင်းပြုပြီး ဒီရွာရဲ့ နာမည်က ပိတောက်နီရွာလို့ နာမည်ပြောင်းသွားတယ်......
ပုတ်ညှီနေသော လက်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်းအိလျှက် အစီအရီ ဝတ်ဆင်ထားသော ရွှေလက်ကောက်ကြီးများကို တွေ့လိုက်ရခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေတော့သည်။ အားရဝမ်းသာဖြင့် ဖြုတ်ယူပြီး အိမ်သို့ပြန်လာ၍ အမေအိုမျက်မမြင်လက်ထဲထည့်ကာ ထိုင်ကန်တော့လိုက်တော့၏။
“ငါ့သားလေး သူတော်ကောင်းမို့ နတ်ကောင်းမတာပဲကွယ် . . . သာဓု . . . သာဓု. . . .သာဓု.....
ငါလေ ယောကျ်ားစင်စစ်က မိန်းမလျှာဖြစ်ဖို့ ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲဟယ်၊ ငါစဉ်းစားတယ်။ ငါ့သားသ္မီး ဇနီးတွေကို ငါသက်တောင့်သက်သာ အလုပ်နဲ့ ငါရှာကျွေးရင် ကောင်းမယ်။ ငါ့ကို မိန်းမလျှာပဲ ခေါ်ခေါ်၊ ဂန္ဒုပဲ ပြောပြော၊ အခြောက်ပဲ ဆိုဆို - ငါ အယှက်ကိုမငဲ့ တော့ဘူး။ ငါစားဝတ်နေရေးအရ၊ အယှက်ထက် အငတ်ဘေးကို ရင်ဆိုင်လို့ မဖြစ်ဘူး ဒီတော့ ငါ နတ်ဝန်သယ် . . . နတ်ကတော် နတ်ထိမ်း၊ ကနေ ကနားစီးဖြစ်အောင်.......
မိုးဆေးနွားတိုက်လို့ ရှုံးပြီးထဲက . . . အစွမ်းမထက်တော့ပေ . . . ဆရာမိုးရဲ့ သ္မီးမခင်သိန်းလည်း ရူးသွားပါ၏။ ဆရာမိုးကွယ်လွန်တဲ့ ည . . . ခွေးများစူးစူးဝါးဝါးဟောင်တော့၏။ ခေါင်းရင်းဖက်က လက်ပံပင်ကြီးပေါ်သို့ ကြည့်ဟောင်လိုက် လင်ကောင်ပိုးက တဂီး . . ဂီးနှင့်အောင် . . အားလုံးကြောက်ကြတော့၏။ မိုးလင်းတော့ လက်ပံပင်ကြီးပေါ်၌ အရိုးခေါင်းကြီးတွေ့၏။ အိမ်ရှေ့၌ ဂမုန်းပင်များ မဏ္ဍာပ်ထိုးရန် မြေကြီးတူးရင်း ဂမုန်းဥတွေ....
မစိန်ပွားသည် ကိုချစ်ရင်အား အမျိုးမျိုးညှင်းဆဲနှိပ်စက်ခြင်း၊ ကိုချစ်ရင်ကလည်း မစိန်ပွားအပေါ် အရှက်တစ်ကွဲ အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ခြင်း အပြန်အလှန် ပြုခဲ့ကြသဖြင့် သားသမီးလေးဦးဖွားမြင်ပြီးနောက် လင်မယားကွဲကွာနေရတော့သည်။ ထို့ကြောင့် အတိတ်ဘဝက မောင်ကီးနှင့် ကျင်ကျင်တို့သည် ယခုပစ္စယခုဘဝမှာ ကိုချစ်ရင် မစိန်ကပွားဖြစ်နေသည်မှာ အမှန်ဖြစ်နေပါ၏။ ထို့ကြောင့်...
တစ်ညလုံးကားစီးရင်း ငိုခဲ့သည်မို့ မျက်လုံးတွေက ဖူးယောင်နေသည်။ မနက်လင်းအားကြီးမှ ရွာရောက်တော့သည်။ ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီကို အိမ်ရှေ့အရောက် ငှားခဲ့သည်။ ခြံထဲသို့ ဝင်လိုက်သည့်အခါ ခြံထဲတွင် ပန်းကလေးများပွင့်နေသည်။ အမေသည် ပန်းကြိုက်သူပီပီ ခြံထဲတွင် ပန်းပွင့်သော အပင်မျိုးကို စိုက်တတ်သည်။ အိမ်ရှေ့တွင် ကုလားဖျဉ်းထိုးထားသည်။ လူတွေ စုထိုင်နေကြသည်။ ရွာဓလေ့မို့ သုံးရက်ခန့်ထားမည်ဖြစ်ပါသည်။ အောင်သော်လဲအိမ်သို့......
အမေနှင့် ခွဲတာကြာခဲ့ပြီမို့ အောင်သော်အမေကို အရင်ကလောက် ဆက်ဆံရေးမဟုတ်တော့။ အမေကို လွမ်းနေတာလဲပါသည်။ သို့သော် အမေအပေါ် မာနတွေထားနေမိသည်။ အလုပ်ရှင် ဦးကျော်မိုးကလည်း မိဘမေတ္တာအကြောင်းတွေ မိဘကို လုပ်ကျွေးရတာ မွန်မြတ်ကြောင်းတွေ အလျဉ်းသင့်တိုင်း အောင်သော်ကို ပြောသည်။ အောင်သော်ကလည်း အရွယ်ရလာသည်မို့ ယခင်ကလောက် မိခင်အပေါ် မဆိုးတော့။ အခုလည်း အမေ့ကို.....
